In den letzten Jahren und insbesondere nach dem politischen Machtwechsel von der sozialdemokratischen Partei SYRIZA – der die Bewegungen zum Aufstand und Rückzug führte – zur neoliberalen und rechtsextremen Regierung der Neuen Demokratie ist Repression zu einem zentralen Thema geworden auf der politischen Agenda.

Um die arbeiterfeindlichen und asozialen Pläne des Staates und des Kapitals umsetzen zu können, mussten sie den gesellschaftlichen Klassenwiderstand unterdrücken, die Fronten und Kampfzentren auflösen und jede Form von Streik, politischer, sozialer und gewerkschaftlicher Organisation angreifen und Handeln zerstören die Errungenschaften von Jahrhunderten.

Die Regierung der Nea Dimokratia Partei strebt nach ihrer Wiederwahl danach, ihre rechtsextreme und neoliberale Politik mit größerer Intensität fortzusetzen. Sie geht weiterhin in die gleiche Richtung und greift die große gesellschaftliche Mehrheit mit einer neuen Runde von Umstrukturierungen an, die erneut auf Schlüsselbereiche des täglichen Lebens und des gesellschaftlichen Lebens der Menschen abzielen.

Gerade in den letzten Monaten kommt dieser Angriff noch stärker zum Ausdruck, langsam aber sicher setzt er einen jahrzehntelangen strategischen Plan von Seiten der Bourgeoisie und des Staates um, und zwar in Bereichen, die in den vergangenen Jahrzehnten aufgrund der  nicht umsetzbar waren schwere soziale Klassenkonflikte manifestierten sich.

Die Tiefe und das Ausmaß des strategisch-historischen Charakters des Angriffs lassen sich auch an der Reihe von Gesetzesentwürfen ablesen, die kürzlich verabschiedet wurden oder auf den Weg gebracht werden. Der griechische Staat geht in reaktionären Abschnitten vor und versucht, die bestehenden Zusammenhänge zwischen den sozialen Klassen zu regeln und zu bestätigen, wodurch seine Politik noch mehr abgeschirmt wird.

In diesem Zusammenhang können die Angriffe auf Kämpfer und der Versuch, sie durch Strafverfolgung auszurotten, nicht getrennt von den umfassenderen Angriffen gesehen werden, denen die Welt des Kampfes ausgesetzt ist. Auf der Tagesordnung des Staates steht das Bemühen, der Gesellschaft ein Friedhofsschweigen aufzuzwingen und das auszurotten, was sie als „inneren Feind“ definiert.

In der Stadt Patras hat der Ausdruck starken Widerstands an vielen Fronten bereits während der Pandemiezeit und der Versuch, ein politisches Verbot durch den Staat zu verhängen, zu einer Reihe von Verhaftungen und Strafverfolgungen von Aktivisten geführt, darunter auch von Mitgliedern unserer Gruppe, die sie stellt permanente Geisel der polizeilich-justiziellen Mechanismen und schafft immer höhere finanzielle Anforderungen, um die exorbitanten Kosten zu decken, die für die in naher Zukunft geplanten Gerichtsverfahren entstehen werden.

Gleichzeitig mangelt es ihnen nicht daran, unsere Genossen über die lokalen Medien ins Visier zu nehmen, um unserer Aktion eine breitere gesellschaftliche Bedeutung zu geben, aber auch unsere Genossen sogar an ihren Arbeitsplätzen, eine Taktik, die erwartet wird – natürlich in Kombination mit dem Rest Unter den repressiven Methoden des Staates versteht man die Schaffung eines repressiven Umfelds um die Militanten herum, das sogar ihre Lebensgrundlage beeinträchtigen kann, mit dem Endziel ihrer politischen, moralischen und materiellen Zerstörung.

Nachfolgend sind die Fälle aufgeführt, für die Mitglieder unseres Kollektivs entweder allein oder zusammen mit anderen Kämpfern strafrechtlich verfolgt werden:

- die 9 Festnahmen während der Besetzung der politischen Büros der regierenden ND-Partei aus Solidarität mit dem politischen Gefangenen im Hungerstreik, Mitglied von EO 17N, Dem. Koufontina

-die Verhaftung von drei Aktivisten und die strafrechtliche Verfolgung von acht weiteren Teilnehmern des Hungerstreik-Solidaritätsmarsches von Koufontina, der von der Polizei verboten wurde und bei ihrem Versuch, auf die Straße zu gehen, vor der belegter Raum des Annex mit der Polizei zusammenstieß.

- die strafrechtliche Verfolgung von drei Aktivisten nach dem Farbangriff auf die politischen Büros der Neuen Demokratie in Solidarität mit der Dugru-belegter Raum in Larissa, die am selben Tag von der Polizei evakuiert worden waren

-die Strafverfolgung von 17 Aktivisten während der Mobilisierung gegen die Installation von Windkraftanlagen in Agrafa

- die strafrechtliche Verfolgung von zwei weiteren Kämpfern wegen ihrer Teilnahme an der Mobilisierung in Tympanos während der Arbeiten zur Installation von Windkraftanlagen

- die strafrechtliche Verfolgung eines Genossen, der während eines Marsches zur Verurteilung des staatskapitalistischen Verbrechens in Tempi, bei dem 57 Zugpassagiere ums Leben kamen, einen Slogan auf einen MAT-Käfig vor dem Bahnhof Patras geschrieben hatte

-die Verhaftung von zwei Aktivisten während des diesjährigen Marsches anlässlich des 50. Jahrestages des Polytechnikumsaufstands von 1973

-die Festnahme eines Genossen während einer Demonstration gegen den Regierungsentwurf zu Privatuniversitäten. In diesem Fall ist die polizeilich-justizielle Methodik typisch, die die Anklage mit einer Anschuldigung bis zur Schwere eines Verbrechens aufbläht und dabei falschen polizeilichen Beweise enthält.

Geht man davon aus, dass sich die Repressionswelle in der nächsten Zeit verschärfen wird, da der Staat aufgefordert wird, die kriminellen Folgen der von ihm auferlegten Umstrukturierung zu bewältigen, und der soziale Widerstand zunehmen wird, werden die Bedürfnisse des Kollektivs sowie der Bewegung insgesamt zunehmen. Auch auf materieller Ebene steigen die Kosten, da neben den alltäglichen Nöten, die durch die politische Verteidigung unserer Strukturen und Kämpfe entstehen, bereits mehrere Tausend Euro für viele Kämpfer durch die unerträglichen Anwaltskosten belastet werden.

Aus diesem Grund fordern wir Unterstützung aus der Welt des Kampfes auf lokaler und internationaler Ebene, um den zusätzlichen Belastungen staatlicher Repression zu begegnen.

Solidarität ist unsere Waffe!

anarchistische Gruppe „Unruly Horse“ [Dysinios Ippos]

Griechenland, Patras, März 2024

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά έπειτα από την εναλλαγή της πολιτικής εξουσίας από τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ -που οδήγησε τα κινήματα σε απονεύρωση και οπισθοχώρηση- στη νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η καταστολή έχει αναχθεί σε κεντρικό θέμα της πολιτικής ατζέντας. Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι αντεργατικοί-αντικοινωνικοί σχεδιασμοί κράτους και κεφαλαίου έχει τεθεί ως προϋπόθεση το  να τσακιστούν οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις, να διαλυθούν τα μέτωπα και οι εστίες αγώνα, να χτυπηθούν όλες οι μορφές πολιτικής, κοινωνικής και συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης, να ανατραπούν οι κατακτήσεις αιώνων.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα και από την επανεκλογή της, φιλοδοξεί να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση την ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση να επιτίθεται στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία με νέο γύρο αναδιαρθρώσεων, βάζοντας στο στόχαστρο για ακόμα μια φορά βασικούς τομείς της καθημερινότητας των ανθρώπων και την κοινωνικής ζωής.

Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες η επίθεση αυτή εκφράζεται ακόμα πιο έντονα υλοποιώντας αργά αλλά σταθερά έναν στρατηγικό σχεδιασμό δεκαετιών από τη μεριά της αστικής τάξης και του κράτους και μάλιστα σε τομείς που τις προηγούμενες δεκαετίες αδυνατούσε να εφαρμοστεί εξαιτίας των σφοδρών κοινωνικών-ταξικών συγκρούσεων που εκδηλώνονταν. Το βάθος και η έκταση του στρατηγικού-ιστορικού χαρακτήρα της επίθεσης μπορεί να ιδωθεί και μέσα από τη σειρά νομοσχεδίων που έχουν περάσει το τελευταίο διάστημα ή δρομολογούνται. Το ελληνικό κράτος προχωράει σε αντιδραστικές τομές, επιχειρώντας να επικυρώσει και νομοθετικά τους υπάρχοντες κοινωνικούς-ταξικούς συσχετισμούς, θωρακίζοντας την πολιτική του ακόμα περισσότερο.

Σε αυτό το πλαίσιο, η στοχοποίηση αγωνιστών και η προσπάθεια εξόντωσής τους μέσα από διώξεις δεν μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα από την ευρύτερη επίθεση που δέχεται ο κόσμος του αγώνα. Προεξέχουσα θέση στην ατζέντα του κράτους έχει η προσπάθεια επιβολής σιγής νεκροταφείου στην κοινωνία και εξολόθρευσης αυτού που ορίζει το ίδιο ως «εσωτερικό εχθρό».

Στην πόλη της Πάτρας, η έκφραση ισχυρών αντιστάσεων σε μια σειρά από μέτωπα, ήδη από την περίοδο της πανδημίας και της προσπάθειας επιβολής πολιτικής απαγόρευσης από τη μεριά του κράτους, έχει οδηγήσει σε πλήθος συλλήψεων και διώξεων αγωνιστών, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και μέλη της ομάδας μας, θέτοντας τους τη σε μια συνθήκη διαρκούς ομηρίας απέναντι στους αστυνομικοδικαστικούς μηχανισμούς και δημιουργώντας ολοένα και περισσότερες οικονομικές ανάγκες για την κάλυψη των υπέρογκων εξόδων που απαιτούν οι δίκες που έχουν προγραμματιστεί στο επόμενο διάστημα. Την ίδια ώρα δεν λείπει η στοχοποίηση συντρόφων μας από τοπικά mediaμε στόχο την ευρύτερη κοινωνική απονοηματοδότηση της δράσης μας αλλά και η στοχοποίηση συντρόφων μας ακόμα και στους εργασιακούς τους χώρους, μια τακτική που προσβλέπει-προφανώς σε συνδυασμό και με τις υπόλοιπες κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους- στη δημιουργία ενός ασφυκτικού πλαισίου γύρω από τους αγωνιστές που μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τον τρόπο βιοπορισμού τους με απώτερο στόχο την πολιτική, ηθική και υλική τους εξόντωση.

Αναφέρουμε παρακάτω τις υποθέσεις για τις οποίες διώκονται μέλη της συλλογικότητάς μας είτε μόνοι τους είτε μαζί με άλλους αγωνιστές-τριες:

-τις 9 συλλήψεις κατά τη διάρκεια της κατάληψης των πολιτικών γραφείων του κυβερνόντος κόμματος της ΝΔ σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας πολιτικό κρατούμενο, μέλος της ΕΟ 17Ν, Δημ. Κουφοντίνα

-τις συλλήψεις 3 αγωνιστών και τις διώξεις σε άλλους 8 που ακολούθησαν την πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Κουφοντίνα, η οποία απαγορεύτηκε από την αστυνομία και στην προσπάθειά της να κατέβει στο δρόμο συγκρούστηκε με την αστυνομία έξω από την κατάληψη Παραρτήματος.

-τις διώξεις 3 αγωνιστών μετά την επίθεση με μπογιές στα πολιτικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας σε ένδειξη αλληλεγγύης στην κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, η οποία την ίδια μέρα είχε εκκενωθεί από την αστυνομία

-τις διώξεις 17 αγωνιστών κατά τη διάρκεια κινητοποίησης ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Άγραφα

-τις διώξεις ακόμα 2 αγωνιστών για τη συμμετοχή τους σε κινητοποίηση στον Τύμπανο κατά τη διάρκεια εργασιών για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών

-τη δίωξη ενός συντρόφου για την αναγραφή ενός συνθήματος σε κλούβα των ΜΑΤ μπροστά στο σιδηροδρομικό σταθμό της Πάτρας, κατά τη διάρκεια πορείας καταδίκης του κρατικού-καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 επιβάτες τρένου

-τη σύλληψη δύο αγωνιστών κατά τη διάρκεια της φετινής πορείας για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973

-τη σύλληψη ενός συντρόφου κατά τη διάρκεια πορείας ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα είναι χαρακτηριστική η αστυνομικοδικαστική μεθόδευση που διογκώνει το κατηγορητήριο με κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος με ανυπόστατα, ψευδή στοιχεία της αστυνομίας.

Εκτιμώντας πως το επόμενο διάστημα το κύμα καταστολής θα ενταθεί με δεδομένο ότι το κράτος θα κληθεί να διαχειριστεί τα εγκληματικά αποτελέσματα των αναδιαρθρώσεων που επιβάλλει και οι κοινωνικές αντιστάσεις θα οξυνθούν, οι ανάγκες της συλλογικότητας, όσο και ευρύτερα του κινήματος, θα αυξηθούν και σε υλικό επίπεδο καθώς ήδη αρκετές χιλιάδες ευρώ επιβαρύνουν πολλούς αγωνιστές εξαιτίας των εξοντωτικών δικαστικών εξόδων, παράλληλα με τις καθημερινές ανάγκες που προκύπτουν από την πολιτική υπεράσπιση των δομών και των αγώνων μας.

Για το λόγο αυτό απευθύνουμε κάλεσμα υποστήριξης στον κόσμο του αγώνα σε τοπική και διεθνή κλίμακα ώστε να ανταπεξέλθουμε στα επιπρόσθετα βάρη που επιφέρει η κρατική καταστολή.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»

Πάτρα, Μάρτης 2024

Financial support campaign for covering legal expenses of persecuted militants

In recent years, and especially after the change in political power from the social democracy of SYRIZA - which led the movements to retreat and regress - to the neoliberal and far-right government of New Democracy, repression has become a central issue on the political agenda. In order to implement the anti-labor and anti-social plans of the state and capital, it has been set as a precondition to crush social-class resistance, dissolve fronts and spaces of struggle, strike all forms of political, social, and trade union organization and action, and overturn centuries of workers’ achievements.

The New Democracy government, following its re-election, aims to intensify its far-right and neoliberal policies even further. It continues in the same direction, attacking the majority of society with a new round of restructuring, once again targeting essential aspects of people's daily lives and social life.

In particular, over the past few months, this attack has become even more pronounced, slowly but steadily implementing a decades-old strategic planning from the side of the ruling class and the state, especially in sectors where it was previously impossible to implement due to fierce social-class conflicts that were taking place. The depth and extent of the strategic-historical nature of the attack can also be seen through the series of bills that have been passed recently or are being launched. The Greek state is moving forward with reactionary measures, attempting to legally validate existing social-class relations, further fortifying its policies.

In this context, the targeting of militants and the attempt to eradicate them through persecutions cannot be seen separately from the broader attack on the struggle community. A prominent position on the state's agenda is the attempt to impose a cemetery-like silence on society and exterminate what it defines as the “internal enemy”.

In the city of Patras, the expression of strong social-class-political resistance across various fronts, already since the period of the covid-19 pandemic and the attempt to impose prohibitive policies by the state, has led to numerous arrests and persecutions of militants, among whom are also members of our anarchist group, placing them in a state of permanent hostage by the police and judicial mechanisms and creating increasingly pressing financial needs to cover the excessive expenses required by the trials scheduled for the near future. At the same time, there is targeting of our comrades by local media aiming at wider social discrediting of our actions, as well as targeting them even in their workplaces, a tactic that, obviously in combination with the state's other repressive methods, aims to create a suffocating framework around the social militants that could even affect their way of making a living, with the ultimate goal of their political, moral, and material annihilation

Below we mention the cases for which members of our collective are being prosecuted, either individually or along with other activists:

·      The 9 arrests during the occupation of the political offices of the governing party of New Democracy in solidarity with the hunger strike of political prisoner, a member of the Revolutionary Organization 17 November, Dimitris Koufodinas.

·      The arrests of 3 activists and the prosecutions of another 8 who participated in a solidarity march for Koufodinas, which was prohibited by the police and clashed with the police outside the squat of Parartima.

·      The prosecutions of 3 activists following an attack with red paint on the political offices of New Democracy as a sign of solidarity with the squat “Ntougrou” in Larissa, which was evacuated by the police on the same day.

·      The prosecutions of 17 activists during mobilizations against the installation of wind turbines in the Agrafa mountains.

·      The prosecutions of 2 activists for their participation in a mobilization in Tympa against the installation of wind turbines.

·      The prosecution of a comrade for writing a slogan on a riot police van in front of the railway station of Patras during a protest condemning the state-capitalist crime in Tempi, which resulted in the death of 57 train passengers.

·      The arrest of two activists during this year's march commemorating the 50th anniversary of the Polytechnic uprising of 1973.

·      The arrest of a comrade during a protest against the government's bill regarding private universities. In this case, the police and judicial methods are particularly notable for inflating the indictments with a felony charge based on unsubstantiated, false evidence provided by the police.

Assessing that the repression will intensify in the next period, given that the state will be called upon to manage the criminal consequences of the restructuring it imposes, and social resistance will escalate, the needs of our group, as well as of the broader movement, will increase materially as several activists are already burdened with exorbitant legal expenses of more than 5 thousands of euros. This is alongside with the daily needs arising from the political defense of our structures and struggles.

For this reason, we appeal for support from the community of struggle on both local and international scales, in order to cope with the additional burdens imposed by state repression.

Solidarity is our weapon!

Anarchist group "Dysínios Íppos"

Patras, March 2024

[PATRASSO] CAMPAGNA DI SOSTEGNO ECONOMICO PER SPESE LEGALI DI ACCUSATI E ACCUSATE, UOMINI E DONNE IN LOTTA.

Durante gli ultimi anni, ed in particolare dopo il passaggio del potere politico dalla socialdemocrazia di SYRIZA -che ha portato i movimenti alla loro disidratazione ed il ripiegamento- al governo neoliberista di estrema destra "Nuova Democrazia" (ND), la repressione è diventata il tema centrale della rubbrica politica. Per la realizzazione dei piani antioperai - antisociali dello stato e del capitale, come pressuposto si e' messο l' annientamento delle resistenze sociali e di classe, lo scioglimento dei fronti ed dei foccolai di lotta, i colpi contro tutte le forme di organizzazione ed azione politica, sociale e sindacale, l' abbatimento di conquiste secolari.

Il governo di ND, dopo la sua rielezione, ambisce di continuare con tensione piu' alta la sua politica neoliberista di estrema destra. In questo ambito, continua i suoi attacchi contro la grande maggioranza sociale, con un nuovo ciclo di ristrutturazioni, avendo per ancora una volta come suoi bersagli, settori centrali della quotidianità della gente e della vita sociale.

Specialmente durante gli ultimi anni, questo attaco si esprime con maggiore tensione, realizzando gradualmente ma stabilmente un piano strategico elaborato da decceni, da parte della classe borghese e dello stato, in particolare in settori che durante i decceni precedenti era impossibile da parte loro di realizzare, a causa dei forti conflitti sociali e di classe che si schieravano nel campo. La profondità e l' ampiezza del carattere strategico - storico di questo attacco, durante l' ultimo periodo si può vedere anche tramite una serie di leggi votate o che si prepara la loro approvazione parlamentare. Lo stato greco relizza svolte reazionarie, tentando di approvare anche a livello legislativo, gli equilibri sociali e di classe esistenti; armando ancora di più la sua politica.

In questo ambito, il fatto che uomini e donne in lotta si mettono sotto il tiro di capi d' accusa e si tenta il loro annientamento, non può essere concepito al di fuori dall' attacco generale contro la gente che lotta. Punto centrale nell' ordine del giorno dello stato costituisce il suo tentativo di imporre il silenzio da cimitero all' intera società, di annientare quello che viene definito dallo stato stesso come «nemico interno».

Nella città di Patrasso, l' espressione di resistenze forti, in una serie di fronti, gia dal periodo della pandemia e dal tentativo di imposizione di divieto politico da parte dello stato, ha portato una serie di arresti e accuse contro uomini in lotta, tra cui anche quelle contro membri del nostro gruppo politico, mettendoli in una condizione duratura di ostaggio da parte dei meccanismi giuridici e polizieschi, creando cosi dei bisogni economici sempre crescenti, per poter coprire le altissime spese legali, necessarie per i loro processi, che sono programmati per il prossimo periodo. In contemporanea, non manca l' accanimento contro compagni nostri da parte dei media locali, che puntano cosi ad un isolamento -a livello sociale- della nostra azione, come anche l' accanimento contro nostri compagni, anche ai luoghi dove lavorano. Una tattica che insieme con gli altri metodi repressivi da parte dello stato, punta alla creazione di un cerchio asfissiante intorno a chi lotta, con il quale può influenzare anche il modo del suo sostenamento ed ha come scopo primario il suo annienamento politico, morale e materiale.

Riportiamo qui in seguito alcuni dei casi, ai quali membri del nostro colletivo, sia da soli sia insieme con altri uomini e donna in lotta, si trovano sotto accusa:

- I 9 arresti durante l' occupazione della sede politica del partito governativo di ND, in solidarietà con il prigionero politico in sciopero della fame, membro dell' Organizzazione Rivoluzionaria 17 Novembre (EO17N), Dimitris Koufontinas.

- Gli arresti di 3 uomini in lotta e le accuse successive contro altri 8, dopo il corteo di solidarietà al prigioniero politico in sciopero della fame Koufontinas. Dopo il divieto poliziesco, al suo tentativo di scendere in strada, il corteo si è scontrato con la polizia, fuori dall' occupazione di Parartima.

- Le accuse contro 3 uomini in lotta, dopo l' attaco con vernici alla sede politica di ND, in solidarietà con l' occupazione Ntougrou alla città di Larisa, che quel stesso giorno era stata sgomberata dalla polizia.

- Le accuse contro 17 uomini in lotta, durante una mobilitazione contro l' installazione di turbine eoliche a monte Agrafa.

- Le accuse contro altri 2 uomini in lotta, per la loro partecipazione alla mobilitazione a Tympano, durante lavori per l' installazione di turbine eoliche.

- L' accusa contro un compagno, per una scritta su un furgone della Celere (MAT), davanti alla stazione ferroviaria di Patrasso, durante corteo contro il crimine statale - capitalistico a Tempi, che ha portato alla morte di 57 lavoratori ferroviari e passegeri - passegere.

- L' arresto di 2 uomini in lotta durante il corteo di quest' anno, per l' anniversario dei 50 anni dopo la rivolta del Politecnico del 1973.

- L' arresto di un compagno durante un corteo contro la nuova legge del governo per l' istituzione di università private. In questo caso in particolare, è caratteristico il tentativo giuridico - poliziesco di gonfiare i capi d' accusa, come reato aggravante, tramite elementi falsi ed inesistenti da parte della polizia. 

Valutando che durante il periodo prossimo l' ondata repressiva sarà piu' dura, considerando il fatto che lo stato sarà chiamato a gestire le conseguenze criminali delle ristrutturazioni che impone e che le resistenze sociali saranno inasprite, i bisogni del nostro colletivo come anche piu ampiamente quelli del movimento, saranno aumentati anche a livello materiale, mentre gia diverse migliaia di euro pesano al conto di molti uomini in lotta, a causa di spese legali esorbitanti, parallelamente con i bisogni quotidiani che emergono per il sostegno delle nostre strutture e delle nostre lotte.

Per questo motivo, lanciamo un appello di sostegno alla gente che lotta in ambito locale ed internazionale, per poter sostenere i pesi aggiunti che ci porta la repressione locale.

La solidarietà è la nostra arma!

gruppo anarchico «Dysínios Íppos»

Patrasso, Marzo 2024.