Κατάληψη του κτιρίου Φάμπρικα Υφανέτ
Η Φάμπρικα Υφανέτ αποτελεί έναν κατειλημμένο χώρο εδώ και 17 χρόνια. Ο χώρος αυτός καταλήφθηκε από εκατοντάδες άτομα μέσα από συλλογικές αποφάσεις το 2004 και άνοιξε στην πόλη μετά από 36 χρόνια ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Τα τελευταία 17 χρόνια το εργοστάσιο άνοιξε τις πόρτες του και γέμισε με ζωή, οργανώνοντας εκδηλώσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, φεστιβάλ, προβολές, βιβλιοπαρουσιάσεις, συλλογικές κουζίνες, συνελεύσεις. Η κατάληψη στο σήμερα, και μετά από χρόνια εργασιών και επισκευών, διαθέτει διάφορες δομές όπως μια αίθουσα σινεμά, μια δανειστική βιβλιοθήκη και ένα κινηματικό βιβλιοπωλείο, αίθουσες εκδηλώσεων, μία δομή κουζίνας, ένα υπόγειο συναυλιάδικο, μια στεγαστική δομή, ένα studio, ένα καφενείο, χώρους για γυμναστική, έναν μικρό κήπο και ένα τεράστιο DIY Indoor BMX Park. Μέσα στην κατάληψη της Φάμπρικα Υφανέτ δραστηριοποιούνται και συναντιούνται καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι. Πέρα από τη συνέλευση της Φάμπρικα Υφανέτ στεγάζονται στο κτίριο η +τεχνία-, η Λούπα κοινότητα συνάντησης & αγώνα φοιτητριών, ανέργων, επισφαλών και χαμένων παιδιών, η ομάδα βιβλιοθήκης, το cine yfanet, η γεννήτρια, η ομάδα πανιών, τα bmx, το Stop War On Migrants, το συντονιστικό για την πρόσβαση στην υγεία Staying Alive. Όλες εμείς δηλαδή, που ασφυκτιούμε σε αυτόν τον κόσμο και προσπαθούμε διαρκώς να τον φανταστούμε διαφορετικό μέσα από τη δραστηριότητα και τους αγώνες μας. Και για να συνεχίσουμε να συναντιόμαστε και να δημιουργούμε, να συλλογικοποιούμαστε και να αγωνιζόμαστε έξω αλλά και μέσα στο εργοστάσιο υπάρχει η ανάγκη της συντήρησης αυτού του κτιρίου.
Αναγκαιότητα συντήρησης του κτιρίου
Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς λοιπόν, ξεκινήσαμε μια διαδικασία καταγραφής των εργασιών συντήρησης που πρέπει να γίνουν, παράλληλα με τη συγγραφή μιας μπροσούρας με άξονες την κρατική διαχείριση της μνήμης, τον ρόλο των μνημείων στη συγκρότηση μιας επίσημης εθνικής ιστορίας, με παραδείγματα από άλλα κράτη και περιπτώσεις καταστροφής ή μεταστροφής μνημείων ανά τον κόσμο. Η μπροσούρα αυτή καταλήγει στην περίπτωση της Υφανέτ ως αναγνωρισμένο μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς και στην υπεράσπιση μιας δικής μας αντι-μνήμης κόντρα στην κυρίαρχη (link).
Η ενασχόλησή μας με αυτό το ζήτημα προέκυψε για δύο λόγους. Αφενός, το ζήτημα των μνημείων επανέρχεται συνεχώς στον δημόσιο διάλογο και αποτελεί ένα πεδίο αντιπαράθεσης που συναρθρώνεται με άλλα ζητήματα που μας απασχολούν, όπως οι διαδικασίες εξευγενισμού στις πόλεις μας και οι αλλαγές στους δημόσιους χώρους. Αφετέρου, γνωρίζαμε ότι με το νέο νομοσχέδιο που πέρασε για την ανάπλαση στο Ελληνικό, ανοίγει ο δρόμος για την κατεδάφιση μνημείων άνω των 100 ετών που κρίνονται ως «επικίνδυνα», κάτι που αφορά και την Υφανέτ.
Δυστυχώς, οι υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν και 2 μήνες μετά την κυκλοφορία της μπροσούρας, στις 8 Αυγούστου το Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε την απόφαση για καθαίρεση τμημάτων στεγών του χαρακτηρισμένου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου βιομηχανικού συγκροτήματος ΥΦΑΝΕΤ, στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για μια απόφαση που θέτει το νομικό καθεστώς γύρω από το κτίριο σε άλλη βάση. Προκειμένου να γίνει αντιληπτό αυτό, θα κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Υφανέτ.
Το 2006, την αγόρασε το Υπουργείο Πολιτισμού από την Εθνική Τράπεζα και έκτοτε έχει ανακηρυχθεί μνημείο βιομηχανικής κληρονομίας. Το Υπουργείο Πολιτισμού, αρχικά επιδίωκε να στεγάσει το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Αργότερα, υπήρχε η πρόταση για τη στέγαση των Εφορειών Αρχαιοτήτων, ενώ ακόμη και τώρα εμφανίζονται διάφορα δημοσιεύματα που προτείνουν την Υφάνετ ως το μέρος που θα μπορούσε να στεγάσει διάφορες λειτουργίες. Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει γίνει μέχρι τώρα. Το κτίριο μέχρι πολύ πρόσφατα, προστατευόμενο από τον νόμο περί μνημείων δεν μπορούσε ούτε να κατεδαφιστεί αλλά ούτε και να χρησιμοποιηθεί για εμπορικούς ή άλλους σκοπούς παρά μόνο στεγάζοντας υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού. Ωστόσο, τα τελευταία 3 χρόνια έχει εν μέρει αλλάξει το καθεστώς στο οποίο βρίσκεται. Το 2018 μπήκε, μαζί με τα περισσότερα κτίρια που ανήκουν στο Υπουργείο Πολιτισμού, στο υπερταμείο του ΤΑΙΠΕΔ ανοίγοντας πλέον τον δρόμο για την εμπορευματική αξιοποίησή της και από ιδιωτικό κεφάλαιο. Τέλος, τον Μάρτη του 2021 ψηφίστηκε το νομοσχέδιο που αναφέραμε προηγουμένως, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την κατεδάφιση. Συνοψίζοντας λοιπόν, το 2006, με την αγορά του κτιρίου από το Υπουργείο Πολιτισμού άνοιξε ένας κύκλος που περιελάμβανε φαντασιώσεις αξιοποίησης της Υφανέτ, στη βάση των οποίων σχηματοποιούνταν και τα περισσότερα σενάρια εκκένωσης που αντιμετωπίσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Αυτός ο κύκλος μοιάζει να κλείνει τώρα και το κράτος επιλέγει να ανοίξει έναν νέο, πιο ρεαλιστικό, που αφορά την κατεδάφισή του.
Καθώς η απειλή αυτή είναι πρωτοφανής για την κατάληψη, επιλέξαμε να ξεκινήσουμε μια καμπάνια υπεράσπισής της, προκειμένου να γνωστοποιήσουμε το ζήτημα στην πόλη και να δώσουμε μια πρώτη απάντηση. Το κείμενο και η αφίσα της καμπάνιας μπορούν να βρεθούν εδώ:
Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, οι εργασίες συντήρησης του κτιρίου αποκτούν πολιτικό περιεχόμενο. Από τη μία, στον βαθμό που προτάσσουμε την επανοικειοποίηση της Υφανέτ ως κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης, θέλουμε να επιχειρήσουμε μια αντισυντήρηση που θα μας επιτρέπει να συνεχίσουμε να πραγματώνουμε τα όνειρα και να στεγάζουμε τις ανάγκες μας στο κτίριο ως υλικό κατάλοιπο. Κοινώς, η βασική κατεύθυνση της συντήρησης του εργοστασίου είναι η ασφάλεια των ανθρώπων και η λειτουργικότητα των χώρων του. Από την άλλη, επιθυμούμε οι εργασίες συντήρησης να αποτελέσουν ασπίδα απέναντι στην απειλή της εκκένωσης. Δεν θέλουμε δηλαδή, να αφήσουμε στο κράτος κανένα επικοινωνιακό/πολιτικό πλεονέκτημα που θα του δώσει πάτημα για εκκένωση. Ισχυριζόμαστε ότι, με τον ίδιο τρόπο που δηλώνουμε πως η κοινωνική και πολιτική δραστηριότητά μας στο εργοστάσιο είναι ανώτερη κάθε σχεδίου «αξιοποίησης», έτσι και η συντήρηση του κτιρίου από πλευράς μας είναι συνεπής και ανταγωνιστική προς τα κρατικά σχέδια, όλα αυτά τα χρόνια. Ως εκ τούτου θέλουμε να προσπαθήσουμε να διεξάγουμε τις εργασίες αντι-συντήρησής της με τους καλύτερους δυνατούς όρους.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι το κτίριο της Υφανέτ μετράει πλέον πάνω από 100 χρόνια ζωής και σταδιακά έχουν αρχίσει να προκύπτουν σοβαρά ζητήματα σε διάφορα κομμάτια του. Τόσο η παλαιότητα του κτιρίου, όσο και το πολύ μεγάλο μέγεθός του (19 στρ.) καθιστά πολύ δύσκολη και κοστοβόρα την όποια συντήρησή του. Ωστόσο, κρίναμε πολιτικά και ύστερα από τις συμβουλές που λάβαμε από συντρόφους και συντρόφισσες μηχανικούς, ότι είναι επιτακτική η προσπάθεια διεξαγωγής κάποιων σοβαρών εργασιών στο εσωτερικό της κατάληψης. Για τον λόγο αυτό, ξεκινήσαμε την αρχιτεκτονική και στατική μελέτη του κτιρίου, την καταγραφή των προβλημάτων και την αξιολόγησή τους με άξονα την επιτακτικότατα σε συνδυασμό με το απαιτούμενο κόστος.
Πως θα αξιοποιηθούν τα χρήματα
Αναγνωρίζουμε ότι μια συντήρηση της Υφανέτ με βάση τις θεσμικές προδιαγραφές απαιτεί αστρονομικά ποσά, όχι μόνο για το κίνημα, αλλά και για το κράτος. Με άξονα όμως την ασφάλειά μας και τη λειτουργικότητα των χώρων, εκτιμούμε ότι πρόκειται για εργασίες που μπορούν να έλθουν εις πέρας με ένα ποσό μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Μέχρι στιγμής, ένα μικρό κομμάτι των εξόδων έχει μαζευτεί από τις εκδηλώσεις των τελευταίων μηνών που διεξήχθησαν μέσα στην κατάληψη, με το οποίο ξεκίνησαν και οι εργασίες μέσα στο καλοκαίρι.
Ωστόσο, υπολείπεται ένα σοβαρό ποσό το οποίο θα θέλαμε να μαζευτεί σταδιακά μέσα στους επόμενους μήνες, έτσι ώστε να διεξαχθούν οι εργασίες τμηματικά. Σε αυτό το πλαίσιο, η οποιαδήποτε ενίσχυση αυτού του εγχειρήματος είναι παραπάνω από επιθυμητή. Συνεπώς, ανάλογα με την οικονομική ενίσχυση που θα λάβουμε, θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην διεξαγωγή των παρακάτω εργασιών:
- 10.000€ - Εργασίες αναστύλωσης κάποιων υποστυλωμάτων που έχουν σημαντικές φθορές, συντήρηση και ενίσχυση των υπόλοιπων υποστυλωμάτων και δοκών.
- 20.000€ - Eργασίες μονώσεων στις στέγες και στα παράθυρα, επισκευή τμημάτων της στέγης στον χώρο του καφενείου.
- 25.000€ - Συντήρηση των περιμετρικών τοίχων και επισκευή του τοίχου περίφραξης που γειτνιάζει με διπλανή οικοδομή.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΦΑΝΕΤ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Per i lavori di manutenzione di Yfanet e la campagna di difesa e di supporto economico all’occupazione.
Occupazione Fabrika Yfanet
Fabrika Yfanet è uno spazio occupato a Salonicco (Grecia) dal 2004. Era una fabbrica di tessuti che è stata dismessa nel 1967. Questo spazio è stato occupato da centinaia di persone, a seguito di decisioni collettive, il 20 Marzo del 2004 e dopo 36 anni è stata aperta alla città una fabbrica abbandonata.
In tutti questi anni l’assemblea di Fabrika Yfanet è stata impegnata con varie questioni politiche. Dall’inizio del progetto abbiamo deciso di esprimerci contro il nazionalismo greco degli anni prima e dopo le Olimpiadi del 2004. Con la nostra azione volevamo mostrare come la fantasia prevalente della Grecia come ‘l’America dei Balcani’ fosse basata sullo sfruttamento di migliaia di immigrati. Gli anni seguenti tante di noi hanno partecipato al movimento degli studenti del periodo 2006-2007 che ha ostacolato la ristrutturazione del modello educativo. Ci siamo trovati insieme a migliaia di altre persone nel vortice dell’insurrezione del Dicembre 2008 e abbiamo tentato di portare il suo spirito fin dentro ai quartieri della città. Durante il periodo delle ‘lotte contro l’austerity’ (2010-2012) abbiamo partecipato ad assemblee di quartiere che si sono formate in parallelo al ‘movimento delle piazze’ e hanno cercato di contrastare le nuove legislazioni sul costo della vita (rifiuto del pagamento dell'acqua, blocco dell'imposizione della retta ospedaliera ecc.). Νel 2011 abbiamo sostenuto il grande sciopero della fame di 300 immigrati lavoratori che chiedevano il riconoscimento e negli anni successivi siamo stati presenti nella lotta contro la costruzione di miniere d’oro a Chalkidiki. Negli ultimi anni abbiamo focalizzato la nostra azione contro la politica statale anti-immigratoria (illegalizazzione, respingimenti, centri di detenzione preventiva) e abbiamo tentato di creare terrapieni all’ascesa del nazionalismo greco, contro le manifestazioni nazionaliste per la Macedonia. Durante questo periodo si sono formate tante assemblee attorno ad Yfanet, che hanno affrontato questioni come l’oppressione di genere, le relazioni di lavoro precarie, la gentrificazione della nostra città e la turistificazione della sua memoria storica.
La necessità dei lavori di manutenzione dell'edificio
Contemporaneamente, da 17 anni, la fabbrica occupata ha aperto le sue porte e si è riempita di vita, organizzando iniziative, concerti, spettacoli teatrali, festival, proiezioni, presentazioni di libri, cucine collettive, assemblee. L’occupazione oggi, dopo anni di lavori e ristrutturazioni, ha nella sua disposizione varie strutture come una sala di proiezioni, una biblioteca e una libreria di movimento, sale per le iniziative, una basilare struttura di cucina, un piano sottoterra per i concerti, una struttura abitativa, uno studio di musica (in costruzione), un bar, spazi per attività ginniche, un piccolo giardino e un enorme DIY Indoor BMX Park. Ma soprattutto ha centinaia di persone che usano queste strutture ogni giorno, persone che sono attive e si incontrano dentro Fabrika Yfanet. A parte l’assemblea di Fabrika Yfanet, l’edificio ospita +technia-, Loupa, comunità di incontro e lotta di studenti, disoccupati, precari e bambini sperduti, l’assemblea della biblioteca, della libreria edell’archivio radicale, cineyfanet, gennitria, l’acrobatics/aerial team, il parco per la bmx, Stop War On Migrants. Ossia, tutte noi che soffochiamo in questo mondo e proviamo continuamente ad immaginarlo differente tramite la nostra attività e le nostre lotte. E per continuare ad incontrarci e costruire, per poter formare collettivi e lottare sia fuori che dentro la fabbrica c’è bisogno di preservare l’edificio.
Per questo motivo, l’anno scorso abbiamo iniziato una procedura di documentazione dei lavori di manutenzione che sarebbe necessario fare in parallelo alla scrittura di un opuscolo sulla gestione statale della memoria storica, il ruolo dei monumenti nella costruzione di una storia nazionale ufficiale, con esempi di altri stati e casi di distruzione o inversione di monumenti nel mondo. L’opuscolo si conclude sul caso di Yfanet che è stato dichiarato monumento del patrimonio industriale e sulla difesa della nostra anti-memoria contro quella dominante. L’opuscolo è stato pubblicato e distribuito quest’estate ai centri sociali e alle occupazioni. Una traduzione breve in Inglese si trova qui: LINK. Il nostro coinvolgimento a questa questione è per 2 motivi. Da una parte la questione dei monumenti si presenta di continuo all’interno del dibattito pubblico ed è un campo di controversia che si articola con altre questioni che ci riguardano, come per esempio la gentrificazione delle nostre città e i cambiamenti degli spazi pubblici. Dall’altra parte sappiamo che il nuovo disegno di legge che riguarda la ristrutturazione di Elliniko (un nuovo progetto di un hotel – casinò vicino ad Atene), apre la strada alla demolizione di monumenti ultracentenari considerati “pericolosi” (o diremmo inagibili), qualcosa che riguarda anche Yfanet.
Purtroppo, i nostri sospetti sono stati confermati e 2 mesi dopo l’uscita dell’opuscolo, l’8 agosto, il Ministero della Cultura ha annunciato la decisione di demolire parti dei tetti del complesso industriale Yfanet, dichiarato come monumento storico, a Salonicco. Si tratta di una decisione che pone lo status giuridico dell’edificio su una base diversa. Per capirlo, faremo una breve revisione dello stato di proprietà di Yfanet.
Nel 2006 Yfanet è stata acquistata dal Ministero della Cultura dalla Banca Nazionale e da allora è stata dichiarata monumento del patrimonio industriale. Il Ministero della Cultura inizialmente ha cercato di ospitare lì il Museo d'Arte Contemporanea, in seguito è stata proposta la sede dell'Ufficio delle entrate delle Antichità (che parte del Ministero della Cultura), e ancora oggi sono molte le pubblicazioni che propongono Yfanet come il luogo che potrebbe ospitare varie attività. Ovviamente niente di tutto questo è finora successo. Fino a tempi molto recenti l'edificio, tutelato dalla legge sui monumenti, non poteva essere né demolito né utilizzato per scopi commerciali o altro se non per ospitare i servizi del Ministero della Cultura. Tuttavia, negli ultimi 3 anni, lo stato dell'edificio è parzialmente cambiato. Nel 2018 è entrato, insieme alla maggior parte degli edifici del Ministero della Cultura, nel super fondo di HRADF (Fondo per lo Sviluppo Patrimoniale della Repubblica Ellenica), aprendo ora la strada alla sua utilizzazione commerciale da parte di capitali privati. Alla fine, nel marzo 2021, è stata approvata la legge di cui parlavamo prima, aprendo così la strada alla demolizione. Riassumendo, nel 2006, con l'acquisto dell'edificio da parte del Ministero della Cultura, si è aperto un cerchio che includeva fantasie di utilizzo di Yfanet, sulla base delle quali sono stati costruiti la maggior parte degli scenari di sgombero che abbiamo affrontato negli anni precedenti. Questo cerchio sembra chiudersi ora (tra l'altro il costo è piuttosto alto) e lo Stato sceglie di aprirne uno nuovo, più realistico, che comprenda la sua demolizione (e la sua capitalizzazione magari in un secondo momento).
Poiché questa è una minaccia evidente per l’occupazione, abbiamo scelto di lanciare una campagna per difenderlo, al fine di sollevare la questione all’interno della città e dare una prima risposta. La nostra campagna è stata organizzata da tutte le assemblee e i gruppi ospitati ad Yfanet e ha coinvolto varie presentazioni ed eventi all'interno di Yfanet, varie iniziative alla città e un manifestazione al quartiere. Il testo e il manifesto della campagna si trovano qui:
https://yfanet.espivblogs.net/2021/09/21/i-katalipsi-einai-o-ti-kalytero-echei-symvei-sto-ergostasio-tis-yfanet/,
https://yfanet.espivblogs.net/2021/09/22/pa-15-15-18-00-poreia-yperaspisis-tis-yfanet-enantia-sta-schedia-katedafisis/.
In tale contesto, l’opera di manutenzione dell’edificio acquista un contenuto politico. Da un lato, proponiamo la (ri)appropriazione di Yfanet come parte della nostra memoria collettiva. Per questo motivo vogliamo intraprendere una campagna anticonservativa che ci permetta di continuare a realizzare i nostri sogni e ad ospitare le nostre esigenze nell’edificio come base materiale. In altre parole, la direzione principale della manutenzione della fabbrica è la sicurezza delle persone e la funzionalità dei suoi locali. D’altra parte, vogliamo che i lavori di manutenzione fungano da scudo contro la minaccia di sgombero. Non vogliamo lasciare allo Stato nessun vantaggio comunicativo – politico che dia luogo a uno sgombero. Sosteniamo che così come la nostra attività sociale e politica nella fabbrica è superiore a qualsiasi piano di “utilizzazione”, allo stesso modo la conservazione dell’edificio a nostro modo in tutti questi anni è coerente e competitiva ai piani statali. Di conseguenza, vogliamo cercare di svolgere il suo lavoro anticonservativo nelle migliori condizioni possibili.
Dobbiamo notare che l’edificio di Yfanet ha ormai più di 100 anni e gradualmente sono iniziati a sorgere problemi seri in diverse parti. Sia l’età dell’edificio che le sue notevoli dimensioni (circa 19.000 m2) rendono ogni intervento di conservazione molto difficile e costoso. Tuttavia, abbiamo giudicato politicamente la situazione e dopo consigli ricevuti da compagni e colleghi ingegneri, abbiamo deciso che è indispensabile provare a svolgere dei lavori strutturali all’interno dell’occupazione. Per questo motivo abbiamo avviato lo studio architettonico e statico dell’edificio, la documentazione dei problemi e la loro valutazione focalizzandoci su quelli più urgenti in combinazione con i costi richiesti.
Come verranno utilizzati i soldi
Nelle ultime settimane siamo riusciti ad entrare in contatto con persone che hanno molta esperienza in questo campo e sono disposte a partecipare alla sua realizzazione. Con il loro aiuto e secondo le particolari caratteristiche dell'edificio, abbiamo proceduto, insieme, ad una prima stima dei lavori da realizzare. La somma approssimativa richiesta è quindi di 50.000 euro. Con questi soldi cercheremo di eseguire lavori di ripristino di alcuni dei pilastri che hanno subito notevoli danni, manutenzione e rinforzo dei restanti pilastri e travi, lavori di coibentazione su tetti e finestre, riparazione di parti del tetto nella zona bar, manutenzione dei muri perimetrali e di una facciata dell'edificio, e alcuni intonaci a grande altezza. Per ovvie ragioni, non è possibile fornire nell’email una descrizione più dettagliata e il costo dei singoli lavori di manutenzione.
I lavori partiranno a tappe dopo le vacanze di Natale e si stima che entro metà Marzo sarà necessarioraccogliere la somma di 25.000 euro.
Finora abbiamo raccolto una somma di 7.000 euro con eventi nello squat del periodo precedente. Tuttavia, c'è ancora una cifra importante che vorremmo raccogliere gradualmente nei prossimi mesi, in modo che il lavoro possa essere svolto in parte. In questo contesto, qualsiasi sostegno a questo progetto è più che desiderato. Vorremmo quindi chiedervi di sostenere finanziariamente lo squat di Fabrika Yfanet per poter svolgere i suddetti lavori di manutenzione. Naturalmente, comprendiamo che le circostanze dell'inverno insieme allo scoppio della pandemia a livello internazionale non sono probabilmente favorevoli allo svolgimento di molti eventi per sostenere finanziariamente l’occupazione. Tuttavia, abbiamo ritenuto (dopo discussioni con i compagni ingegneri) che è imperativo che i lavori inizino immediatamente se vogliamo preservare la sicurezza di coloro che utilizzano la fabbrica, la funzionalità dell’occupazione e la sua difesa politica in caso di minaccia di sgombero. Ad oggi, in cui viviamo costantemente un attacco ai nostri spazi e ai movimenti sociali in generale, riteniamo necessario difendere gli spazi occupati, che in questo caso significa anche prendersi cura e mantenere l'edificio.
The Fabrika Yfanet Squat
Fabrika Yfanet is a squatted space in Thessaloniki, Greece from 2004. It was a factory of fabric which stopped to function in 1967. This space was occupied by hundreds of people through collective decisions on March 20, 2004 and opened in the city after 36 years of being an abandoned factory.
All these years the assembly of Fabrika Yfanet was occupied with many various political issues. From the beginning of the project we chose to speak against Greek nationalism in the years before and after the 2004 Olympics. We wanted our action to demonstrate that the dominant fantasy of Greece as the "American of the Balkans" was based on the exploitation of thousands of immigrants. In the following years many of us participated in the dynamic student movement of 2006-2007 that blocked the educational restructuring. We participated in the December of 2008 uprising along with thousands of others and tried to carry its spirit into the city's neighbourhoods. During the period of the "struggles against austerity" (2010-2012) we participated in neighbourhood assemblies that sprang up alongside the "squares movement" and tried to deny to the new legislations regarding the cost of living (refusals of water payments, blocking the imposition of the hospital fee etc). In 2011, we supported the big hunger strike of 300 migrant workers demanding recognition and in the years since then we were part of the struggle against the construction of gold mines in Halkidiki. In recent years, we focused our action against the state's anti-immigration policy (illegalization, pushbacks, detention centres) and tried to set up barriers to the rise of Greek nationalism against the nationalistic anti-Macedonian rallies. Throughout this period many assemblies were formed around Yfanet, addressing issues such as gender oppression, precarious labour relations, the gentrification of our city and the touristization of its historical memory.
Necessity for the maintenance work of the building
At the same time, the last 17 years the factory has opened its doors and filled with life, organizing events, concerts, theatrical performances, festivals, screenings, book presentations, collective kitchens, assemblies. The squat today, and after years of works and repairs, has various infrastructures such as a cinema hall, a lending library and a radical bookstore, event halls, a kitchen, an underground concert hall, a housing structure, a music studio in the works, a cafe, fitness facilities, a small garden and a huge DIY Indoor BMX Park. And most important Yfanet has hundreds of people who use these infrastructures every day, people who are active and meet every day inside Fabrika Yfanet. Apart from the assembly of Yfanet, inside the Factory meet the assemblies of +technia-, Loupa, community of meeting & struggle of students, unemployed, precarious and lost children, the assembly of the infrastructure of library, bookstore and grassroots archive, cine yfanet, gennitria, the music studio, the acrobatics/aerial team, the bmx park, and last but not least the assembly of Stop War On Migrants. Namely, inside the walls of Fabrika Yfanet meet all of us who suffocate in this world and constantly try to imagine it differently through our activity and our struggles. And in order to continue to meet and create, to collect and to fight outside but also inside the factory, there is a need to preserve this building.
For this reason, last year we have started a process of recording the maintenance work that needs to be done, along with writing a brochure focusing on state memory management, the role of monuments in constructing an official national history, with examples from other countries and cases of destruction or inversion of monuments around the world. This brochure concludes in the case of Yfanet as a recognized monument of industrial heritage and in the defence of our own anti-memory against the dominant one. It was published this summer and distributed in social centres and squats. A shorter English translation could be found here.
Our involvement in this issue arose for two reasons. On one hand, the issue of monuments is constantly returning to the public debate and is a field of controversy that is articulated with other issues that concern us, such as the gentrification of our cities and the changes observed in public spaces. On the other hand, we knew that the new voted bill that concerns the renovation of Elliniko (a new hotel – casino project near Athens), paves the way for the demolition of monuments over 100 years old that are considered "dangerous" (or we would say unusable), something that also concerns Yfanet.
Unfortunately, our suspicions were confirmed and 2 months after the release of the brochure, on August 8th, the Ministry of Culture announced the decision to demolish parts of the roofs of the Yfanet industrial complex, designated as a historical monument, in Thessaloniki. This is a decision that puts the legal status of the building on a different basis. In order to understand this, we will make a brief review of the ownership status of Yfanet.
In 2006, Yfanet was bought by the Ministry of Culture from the National Bank and has since been declared an industrial heritage monument. The Ministry of Culture initially sought to house the Museum of Contemporary Art, later there was a proposal to house the Ephorate of Antiquities (Belonging to the Ministry of Culture), and even now there are many publications proposing Yfanet as the place that could house various functions. Of course, none of this has happened so far. Until very recently, the building, protected by the law on monuments, could neither be demolished nor used for commercial or other purposes except to house the services of the Ministry of Culture. However, in the last 3 years, the status of the building has partially changed. In 2018, it entered, together with most of the buildings belonging to the Ministry of Culture, the super fund of HRDH (Hellenic Republic Asset Development Fund), now paving the way for its commercial utilization by private capital. Finally, in March 2021, the bill we mentioned earlier was passed, thus paving the way for demolition. Summing up, in 2006, with the purchase of the building by the Ministry of Culture, a circle was opened that included fantasies of utilization of Yfanet, on the basis of which most of the evacuation scenarios that we faced in the previous years were formed. This circle seems to be closing now (among other things, the cost is rather huge) and the state chooses to open a new, more realistic one, which includes its demolition (and its capitalization maybe at a subsequent time).
As this is an obvious threat for the squat, we chose to launch a campaign to defend it, in order to raise the issue within the city and give a first response. Our campaign was organised by all the assemblies and groups hosted in Yfanet and involved some presentations and events inside Yfanet, some interventions in the city and a manifestation in our neighbourhood. The text and the poster of the campaign can be found here:
https://yfanet.espivblogs.net/2021/09/21/i-katalipsi-einai-o-ti-kalytero-echei-symvei-sto-ergostasio-tis-yfanet/
https://yfanet.espivblogs.net/2021/09/22/pa-15-15-18-00-poreia-yperaspisis-tis-yfanet-enantia-sta-schedia-katedafisis/
Within the above context, the maintenance work of the building acquires a political content. On the one hand, we propose the (re)appropriation of Yfanet as part of our collective memory. For this reason, we want to undertake an anti-conservation campaign that will allow us to continue to realize our dreams and to house our needs in the building as material culture. Commonly, the main direction of the maintenance of the factory is the safety of the people and the functionality of its premises. On the other hand, we want the maintenance works to function as a shield against the threat of evacuation. In other words, we do not want to leave the state any communicative - political advantage that will give rise to an evacuation. We claim that our social and political activity in the factory is superior to any "utilization" plan. Moreover, the preservation of the building in our way all these years is consistent and could be perceived as competitive with the state plans. Therefore, we want to try to carry out its anti-conservation work in the best possible conditions.
It should be noted that the building of Yfanet is now over 100 years old and gradually serious issues have begun to arise in various parts of it. Both the age of the building and its very large size (76900 m²) make any preservation very difficult and costly. However, we judged the situation politically and after the advice we received from comrades and fellow engineers, we decided that it is imperative to try to carry out some serious work inside the squat. For this reason, we started the architectural and static study of the building, the recording of the problems and their evaluation with the focus on the most urgent in combination with the required costs.
How the money will be used
In the last few weeks, we have managed to get in touch with people who have a lot of experience in this kind of work and are willing to get involved in its realization. With their help and according to the particular characteristics of the building, we have jointly proceeded to a first costing of the works to be done. The approximate amount required is therefore 50.000 euro. With this money we will try to carry out work to restore some of the pillars that have suffered considerable damage, maintain and reinforce the remaining pillars and beams, insulation work on the roofs and windows, repair parts of the roof in the café area, maintenance of the perimeter walls and a frontage of the building, and some plastering at a great height.
The works will start in stages in the beginning of 2022, and it is estimated that the sum of 25.000 euros will need to be raised by the end of March.
So far, we have raised some money through the events in the squat of the previous period. However, there is still a serious amount that we would like to raise gradually in the upcoming months, so that the work can be carried out in parts. In this context, any support for this project is more than desirable. We would therefore like to ask you to support the squat of Fabrika Yfanet financially in order to be able to carry out the above-mentioned maintenance work. We felt (after discussions with comrades engineers) that it is imperative that the work starts immediately if we want to preserve the safety of those using the Factory as well as the functionality of the squat, and its political defence in case of an evacuation threat. At a time like the present, when we are constantly experiencing an attack on our spaces and on social movements in general, we consider it necessary to defend the occupied spaces, which in this case also means taking care of and maintaining the building.
Pour les travaux d'entretien d'Yfanet et la campagne de défense et de soutien économique du squat.
L’espace occupé de Fabrika Yfanet
Fabrika Yfanet est un espace occupé à depuis 17 ans. Cet espace a été occupé par des centaines de personnes par le biais de décisions collectives le 20 mars 2004 et a été ouvert dans la ville après avoir été pendant 36 ans une usine abandonnée.
Au cours des 17 dernières années, l'usine a ouvert ses portes et s'est remplie de vie, organisant des événements, des concerts, des représentations théâtrales, des festivals, des projections, des présentations de livres, des cuisines collectives, des assemblées. Aujourd'hui, et après des années de travaux et de réparations, le squat dispose de diverses infrastructures telles qu'une salle de cinéma, une bibliothèque et une librairie radicale, des salles d'événements, une cuisine, une salle de concert au sous-sol, une structure d'accueil, un studio de musique en construction, un café, des infrastructures de fitness, un petit jardin et un immense piste de BMX intérieure . Et surtout, Yfanet compte des centaines de personnes qui utilisent ces infrastructures tous les jours, des personnes actives qui se rencontrent tous les jours au sein de Fabrika Yfanet. Outre l'assemblée de Yfanet (https://yfanet.espivblogs.net/), dans l'usine on trouve les assemblées de +technia- , de Loupa, Communauté de Rencontre et de Lutte des Etudiants, des Chômeurs, des Précaires et des Enfants Perdus , l'assemblée de l'infrastructure de la bibliothèque, de la librairie et de l'archive populaire , le Ciné Yfanet , la Gennitria, un studio de musique, un groupe d’acrobates , une piste BMX, l'assemblée de Stop War On Migrants et enfin l’assemblée de la coordination de l'accès à la santé Staying Alive. A savoir qu'à l'intérieur des murs de Fabrika Yfanet se rencontrent tous ceux d'entre nous qui étouffent dans ce monde et tentent constamment de l'imaginer différemment à travers notre activité et nos luttes. Et pour continuer à nous rencontrer et à créer, à lutter à l'extérieur mais aussi à l'intérieur de l'usine, il est nécessaire de préserver ce bâtiment.
La nécessité de l'entretien du bâtiment
L'année dernière, nous avons entamé un processus d'enregistrement des travaux de maintenance qui doivent être effectués, ainsi que la rédaction d'une brochure axée sur la gestion de la mémoire de l'État, le rôle des monuments dans la construction d'une histoire nationale officielle, avec des exemples d'autres pays et des cas de destruction ou d'inversion de monuments dans le monde. Cette brochure se termine par le cas d'Yfanet en tant que monument reconnu du patrimoine industriel et par la défense de notre propre anti-mémoire contre la mémoire dominante.
yfanet.espivblogs.net/files/2021/12/ShortMemories_englishversion_yfanet_2021.pdf
Notre implication dans ce sujet s'explique par deux raisons. D'une part, la question des monuments revient constamment dans le débat public et constitue un champ de controverse qui s'articule avec d'autres questions qui nous préoccupent, telles que la gentrification de nos villes et les changements observés dans les espaces publics. D'autre part, nous savions que le nouveau projet de loi voté qui concerne la rénovation d'Elliniko (un nouveau projet d'hôtel-casino près d'Athènes), ouvre la voie à la démolition de monuments de plus de 100 ans considérés comme "dangereux" (disons inutilisables), ce qui concerne également Yfanet.
Malheureusement, nos soupçons ont été confirmés et deux mois après la publication de la brochure, le 8 août, le ministère de la culture a annoncé la décision de démolir certaines parties des toits du complexe industriel d'YFANET, classé monument historique, à Thessalonique. Il s'agit d'une décision qui place le statut juridique du bâtiment sur une base différente. Pour comprendre cela, nous allons faire un bref rappel du statut de propriété d'Yfanet.
En 2006, Yfanet a été rachetée par le ministère de la Culture à la Banque nationale et depuis a été classée monument du patrimoine industriel. Le ministère de la Culture a d'abord cherché à y installer le Musée d'art contemporain, puis l'Ephorat des antiquités, et aujourd'hui encore, de nombreuses publications proposent Yfanet comme lieu susceptible d'accueillir diverses fonctions. Bien sûr, rien de cela ne s'est produit jusqu'à présent. Jusqu'à très récemment, le bâtiment, protégé par la loi sur les monuments, ne pouvait être ni démoli ni utilisé à des fins commerciales ou autres, sauf pour abriter les services du ministère de la Culture. Cependant, au cours des trois dernières années, le statut du bâtiment a partiellement changé. En 2018, il est entré, avec la plupart des bâtiments appartenant au ministère de la Culture, dans le super fonds de la HRDH, ouvrant désormais la voie à son utilisation commerciale par des capitaux privés. Enfin, en mars 2021, le projet de loi que nous avons mentionné précédemment a été adopté, ouvrant ainsi la voie à sa démolition. En résumé, en 2006, avec l'achat du bâtiment par le ministère de la Culture, un cercle s'est ouvert avec des fantasmes d'utilisation d'Yfanet, sur la base desquels la plupart des scénarios d'évacuation auxquels nous avons été confrontés au cours des années précédentes ont été formés. Ce cercle semble se fermer maintenant et l'État choisit d'en ouvrir un nouveau, plus réaliste, qui inclut sa démolition.
Comme il s'agit d'une menace évidente pour le squat, nous avons choisi de lancer une campagne pour le défendre, afin de soulever la question au sein de la ville et de donner une première réponse. Le texte et l'affiche de la campagne se trouvent ici :
https://yfanet.espivblogs.net/2021/09/21/i-katalipsi-einai-o-ti-kalytero-echei-symvei-sto-ergostasio-tis-yfanet/
https://yfanet.espivblogs.net/2021/09/22/pa-15-15-18-00-poreia-yperaspisis-tis-yfanet-enantia-sta-schedia-katedafisis/
Dans ce contexte, les travaux d'entretien du bâtiment acquièrent un contenu politique. D'une part, nous proposons la (ré)appropriation d'Yfanet comme partie de notre mémoire collective. Pour cette raison, nous voulons entreprendre une campagne « d'anti-préservation » qui nous permettra de continuer à réaliser nos rêves et à loger nos besoins dans le bâtiment en tant que culture matérielle. Communément, la direction principale de l'entretien de l'usine est la sécurité des personnes et la fonctionnalité de ses locaux. D'autre part, nous voulons que les travaux d'entretien fonctionnent comme un bouclier contre la menace d'évacuation. En d'autres termes, nous ne voulons pas laisser à l'État un avantage communicationnel - politique qui donnerait lieu à une évacuation. Nous affirmons que notre activité sociale et politique dans l'usine est supérieure à tout plan d'"utilisation". De plus, la préservation du bâtiment à notre manière pendant toutes ces années est cohérente et pourrait être perçue comme concurrente des plans de l'État. Par conséquent, nous voulons essayer de mener le travail « d'anti-préservation » dans les meilleures conditions possibles.
Il convient de noter que le bâtiment d'Yfanet a maintenant plus de 100 ans et que de graves problèmes ont progressivement commencé à apparaître dans ces diverses parties. Tant l'âge du bâtiment que sa très grande taille (19 acres) rendent toute préservation très difficile et coûteuse. Cependant, nous avons jugé la situation politiquement et après les conseils que nous avons reçus de nos camarades et de nos collègues ingénieurs, nous avons décidé qu'il était impératif d'essayer de réaliser des travaux sérieux à l'intérieur du squat. Pour cette raison, nous avons commencé l'étude architecturale du bâtiment, l'enregistrement des problèmes et leur évaluation en mettant l'accent sur les problèmes les plus urgents en lien avec les coûts nécessaires.
L'utilisation de l'argent
Nous reconnaissons qu'une maintenance du Yfranet selon les normes institutionnelles nécessite des sommes astronomiques, non seulement pour le mouvement, mais aussi pour l'Etat. Cependant, sur la base de notre sécurité et de la fonctionnalité des locaux, nous estimons que ce sont des travaux qui peuvent être réalisés pour quelques dizaines de milliers d'euros. Jusqu'à présent, une petite partie des coûts a été collectée grâce aux événements organisés dans le squat au cours des derniers mois, avec lesquels les travaux ont commencé pendant été.
Cependant, il reste une somme importante que nous aimerions réunir progressivement au cours des prochains mois afin que les travaux puissent être réalisés. Dans ce contexte, tout soutien à ce projet est plus que bienvenu. Par conséquent, en fonction du soutien financier que nous recevrons, nous serons en mesure de procéder aux travaux suivants:
- 10.000€ - Travaux de reconstruction de certaines colonnes fortement endommagées, entretien et renforcement des colonnes et poutres restantes.
- 20.000€ - Travaux d'isolation des toits et des fenêtres, réparation de certaines parties du toit dans la zone du café.
- 25.000€ - Entretien des murs d'enceinte et réparation du mur de clôture adjacent au bâtiment voisin.
NE TOUCHEZ PAS A YFANET, AUX SQUATS, A NOS VIES
Besetztes Haus Fabrika Yfanet"
Die Fabrika Yfanet in Thessaloniki in Griechenland besteht seit 2004 als besetztes Haus. Die ehemalige Fabrik war bis 1967 in Betrieb und wurde am 20. März 2004, 36 Jahre danach, auf Grundlage kollektiver Entscheidungsprozesse durch Hunderte von Menschen besetzt.
Seitdem hat sich das Plenum der Fabrika Yfanet mit vielen verschiedenen politischen Themen beschäftigt. Von Beginn des Projekts an, in den Jahren vor und nach den Olympischen Spielen von 2004, haben wir uns bewusst gegen den griechischen Nationalismus gewandt. Durch unsere Aktionen haben wir versucht deutlich zu machen, wie sich die herrschende Fantasie von Griechenland als USA des Balkans" auf der Ausbeutung von Tausenden von Migrant:innen gründete. In den Folgejahren brachten sich viele von uns in die Studierendenbewegung von 2006 und 2007 ein, die es damals schaffte, die Bildungsreformen des Staats zu verhindern. Wir nahmen im Dezember 2008 gemeinsam mit Tausenden Anderen am Dezember-Aufstand teil und versuchten, dessen Geist in die Stadtteile zu tragen. In der Zeit der Anti-Austeritätskämpfe" von 2010 bis 2012 beteiligten wir uns an den Stadtteilversammlungen, die gleichzeitig mit der Bewegung der Plätze" entstanden, und versuchten, etwas gegen die Folgen der neuen Gesetzgebung auf die Lebenserhaltungskosten zu tun (Verweigerung der Zahlung von Wasserrechnungen, Verhinderung der Einführung einer Krankenhausgebühr usw.). 2011 unterstützten wir den Hungerstreik der 300 migrantischen Arbeiter:innen mit ihren Forderungen nach Anerkennung. Wir waren auch Teil des Kampfes gegen den Bau einer Goldmine in Chalkdiki. In den letzten Jahren konzentrierten wir uns auf Aktionen gegen die staatlichen Politik gegen Migrant:innen (Illegalisierung, Pushbacks, Lager) und versuchten, uns dem Aufstieg des griechischen Nationalismus in Form der nationalistischen anti-mazedonischen Demonstrationen entgegenzustellen. In all der Zeit wurden im Umfeld der Yfanet zahlreiche Gruppen gegründet, die sich mit Themen wie Geschlechterunterdrückung, prekären Arbeitsbedingungen, der Gentrifzierung unserer Stadt und der Touristisierung des historischen Gedächtnisses beschäftigten.
Notwendigkeit der Renovierungsarbeiten am Gebäude
Gleichzeitig fanden in der Fabrik in den letzten 17 Jahren offene Veranstaltungen statt wie Info-Veranstaltungen, Konzerte, Theateraufführungen, Festivals, Filmvorführungen, Buchvorstellungen, Küche für Alle, Plena. Nach Jahren von Arbeitseinsätzen und Reparaturen verfügt das besetzte Haus heute über folgende Infrastruktur: einen Kinosaal, eine Leihbibliothek und radikalen Buchladen, Veranstaltungsräume, eine Küche, einen Untergrund-Konzertsaal, Wohnräume, ein Musikstudio in Arbeit, ein Café, ein Sportstudio, einen kleinen Garten und einen großen DIY-Indoor-BMX-Park. Vor allem aber beleben Hunderte von Menschen durch die Nutzung dieser Infrastruktur tagtäglich die Yfanet – Menschen, die sich aktiv einbringen und sich täglich in der Fabrika Yfanet treffen. Abgesehen vom Plenum der Fabrika Yfanet treffen sich im besetzten Haus die Gruppen +technia-, Loupa – Treff und Kampfgemeinschaft von Studierenden, Arbeitslosen, unsicheren und verlorenen Kindern, die Infrastrukturgruppe für die Bibliothek, den Buchladen und das Graswurzelarchiv, Cine-Yfanet, Gennitria, das Musikstudio, die Sportgruppe, der BMX-Park und nicht zuletzt die Gruppe Stop War on Migrants.
In der Fabrika Yfanet treffen wir uns, die wir in dieser Welt sonst keinen Platz haben und die wir durch unsere Aktivitäten und unsere Kämpfe immer wieder versuchen, sie uns anders vorzustellen. Um uns weiterhin treffen, gemeinsam Neues schaffen, uns sammeln und draußen, aber auch im besetzten Haus Kämpfe führen zu können, müssen wir das Gebäude erhalten.
Aus diesem Grund haben wir letztes Jahr angefangen, uns einen Überblick über die notwendigen Renovierungsarbeiten zu verschaffen und eine Broschüre über die staatliche Verwaltung der Erinnerung und die Rolle von Denkmälern in der Schaffung einer offiziellen nationalen Geschichtserzählung zu schreiben. Dabei haben wir auch mit Beispielen aus anderen Ländern gearbeitet, in denen Denkmäler zerstört oder umgedeutet wurden. Die Broschüre endet mit der Forderung, dass die Yfanet als Denkmal der Industriegeschichte anerkannt werden sollte und dass wir unsere Gegenerinnerung gegen die herrschende Erinnerung stärken sollten. Sie wurde im Sommer 2020 veröffentlicht und in Sozialen Zentren und besetzten Häusern verteilt. Eine kürzere englische Übersetzung findet sich here.
Wir haben uns aus zwei Gründen mit diesem Thema beschäftigt. Auf der einen Seite tauchen Denkmäler immer wieder in der öffentlichen Debatte auf und sind Teil von Kontroversen über andere Themen, die uns betreffen, wie die Gentrifizierung unserer Städte und die Veränderungen, die wir im öffentlichen Raum beobachten. Auf der anderen Seite war uns bewusst, dass das neue Gesetz zur Renovierung von Elliniko (ein neues Hotel-Casino-Projekt in der Nähe von Athen) dem Abriss von Denkmälern, die teils über 100 Jahre alt sind und als gefährlich" gelten (bzw. eigentlich nicht mehr nutzbar), den Weg bereitet, was auch die Yfanet betrifft.
Leider hat sich unser Verdacht bestätigt und zwei Monate nach der Herausgabe der Broschüre hat das Kulturministerium am 8. August 2021 angekündigt, Teile des Daches des als historisches Denkmal bezeichneten Industriekomplexes der Yfanet abzureißen. Mit der Entscheidung erhält das Gebäude einen anderen Rechtsstatus. Zum besseren Verständnis dessen folgt ein kurzer Überblick über den Eigentumsstatus der Yfanet.
2006 hat das Kulturministerium die Yfanet der Nationalbank abgekauft und zum Denkmal des industriellen Kulturerbes erklärt. Zunächst wollte es dort das Museum zeitgenössischer Kunst unterbringen, später das zum Kulturministerium zugehörige Amt für antike Denkmäler. Es gibt immer noch viele Veröffentlichungen dazu, wie die Yfanet sich als Standort für verschiedene Einrichtungen eignen würde. Bisher wurde keiner dieser Vorschläge umgesetzt. Bis vor kurzem war das Gebäude durch das Denkmalschutzgesetz geschützt. Es durfte weder abgerissen, noch für kommerzielle Zwecke genutzt werden, sondern ausschließlich für Zwecke des Kulturministeriums. In den letzten drei Jahren hat sich der Status des Gebäudes allerdings teilweise verändert. 2018 wurde es wie auch die meisten Gebäude im Eigentum des Kulturministeriums dem Super-Fonds Entwicklungsfonds für die Güter der Hellenischen Republik" übertragen. So wurde der Weg für die kommerzielle Nutzung durch privates Kapital geebnet. Im März 2021 wurde das bereits erwähnte Gesetz erlassen, was den Abriss möglich macht. Zusammenfassend wurde 2006 mit dem Kauf des Gebäudes durch das Kulturministerium eine Entwicklung in Gang gesetzt, in der verschiedene Vorstellungen zur Nutzung der Yfanet zum Tragen kamen, die die Grundlage für die meisten Räumungsszenarios bildeten, mit denen wir uns in den letzten Jahren auseinandersetzen mussten. Diese Entwicklung scheint nun zu einem Endpunkt zu kommen: Die Kosten für eine Nutzung des Gebäudes sind zu hoch und so entscheidet sich der Staat für eine neue, realistischere Option – den Abriss und möglicherweise die Inwertsetzung des Geländes zu einem späteren Zeitpunk.
Das ist offensichtlich eine Bedrohung für unser besetztes Haus und deswegen haben wir eine Kampagne zur Verteidigung der Yfanet gestartet. Dabei machen wir das Thema in der Stadt bekannt und formulieren eine erste Antwort auf die Räumungspläne. Die Kampagne wurde gemeinsam von allen Gruppen organisiert, die sich in der Yfanet treffen, und umfasste Info-Veranstaltungen und Vorträge in der Yfanet, Aktionen in der Stadt und eine Kundgebung in unserer Nachbarschaft. Den Text und die Plakate der Kampagne finden sich hier:
Vor diesem Hintergrund haben die Renovierungsarbeiten einen politischen Charakter. Auf der einen Seite wollen wir uns die Yfanet als Teil unseres kollektiven Gedächtnisses (wieder)aneignen. Aus diesem Grund streben wir eine eigene alternative Renovierungskampagne an, die es uns ermöglicht, unsere Träume zu verwirklichen und unseren Bedürfnissen in diesem Gebäude einen Raum zu geben. Die Hauptziele der Instandhaltung der Fabrik sind die Sicherheit der Menschen und die Funktionalität der Räumlichkeiten. Auf der anderen Seite sollen die Renovierungsarbeiten auch einen Schutz gegen die Räumungsdrohungen darstellen. In anderen Worten: Wir möchten dem Staat in der politischen Kommunikation keinerlei Argumente und Vorteile lassen, die eine Räumung nach sich ziehen könnten. Wir sind der Ansicht ,dass unsere sozialen und politischen Aktivitäten in der Fabrik mehr Wert sind als irgendwelche Nutzungspläne". Wir haben das Gebäude in den letzten Jahren auf unsere Art und Weise erhalten und können mit den staatlichen Plänen mithalten. Wir möchten die eigene alternative Renovierungskampagne unter den bestmöglichen Bedingungen fortsetzen.
Das Gebäude der Yfanet ist nun über 100 Jahre alt und in verschiedenen Bereichen machen sich ernsthafte Schäden bemerkbar. Sowohl das Alter des Gebäudes als auch die Größe (76.900 m²) erschweren den Erhalt und sorgen für hohe Kosten. Wir haben die Situation jedoch nach politischen Gesichtspunkten bewertet und uns nach Beratung mit Genoss:innen und Ingenieur:innen dazu entschieden, im besetzten Haus umfangreiche Arbeiten durchzuführen. Aus diesem Grund haben wir mit einer architektonischen und statischen Beurteilung begonnen und angefangen, die Probleme zu erfassen und zu bewerten. Dabei liegt der Fokus auf den dringendsten Arbeiten im Verhältnis zu den entstehenden Kosten.
Verwendung der Spendengelder
In den letzten Wochen haben wir mit Menschen gesprochen, die sehr viel Erfahrung mit solchen Arbeiten haben und bereit sind, bei der Verwirklichung der Renovierungspläne mitzuwirken. Mit ihnen haben wir auf Grundlage der baulichen Gegebenheiten eine erste Kostenschätzung für die Renovierungsarbeiten vorgenommen. Wir benötigen einen Geldbetrag von ungefähr 50.000 Euro. Damit wollen wir jene Säulen renovieren, die erheblichen Schaden genommen haben, die übrigen Säulen und Balken erhalten und verstärken, die Dächer und Fenster isolieren, Teile des Dachs über dem Café reparieren, die Mauer, die das Gelände umgibt, instandhalten und die Wände in großer Höhe verputzen.
Die Arbeiten werden phasenweise Anfang 2022 beginnen und wir schätzen, dass wir bis Ende März die ersten 25.000 Euro sammeln müssen .
Bisher konnten wir durch Veranstaltungen im besetzten Haus einen Betrag sammeln. Dennoch gibt es noch viel zu tun und wir würden in den nächsten Monaten gerne mehr einnehmen, sodass wir die Arbeiten phasenweise durchführen können. Vor diesem Hintergrund ist jede Hilfe für unser Projekt mehr als willkommen. Wir möchten euch daher dazu aufrufen, das besetzte Haus Fabrika Yfanet" finanziell zu unterstützen, sodass wir die oben erwähnten Renovierungsarbeiten durchführen können. Nach Gesprächen mit wohlgesonnenen Ingenieur:innen sind wir zum Schluss gekommen, dass die Arbeiten jetzt begonnen werden müssen, wenn wir die Sicherheit der Nutzer:innen der Fabrik, deren Funktionalität und Verteidigungsfähigkeit im Falle von Räumungsdrohungen gewährleisten wollen. Jetzt, wo wir dauerhaft Angriffe auf unsere Räume und die sozialen Bewegungen allgemein erleben, halten wir es für notwendig, die bestehenden besetzten Häuser zu verteidigen, was in diesem Fall auch bedeutet, sich um das Gebäude zu kümmern und es zu reparieren.
-5% of €10000
€ -500 reached in total
-966 days left